Gedenkplaats

Laat een bericht achter op de gedenkplaats van Garmt:

https://www.memori.nl/gedenkplaats/garmt-van-soest/

Doneren

Geef een bijdrage om de film over Garmt te kunnen realiseren. Voor Zoë.

https://www.doneeractie.nl/garmt/-4282

ALS Dan Toch

Garmt was experiencing ALS – so you don’t have to!

Go to the English site

English visitor? Click here!

Blog

De persoonlijke verhalen van Garmt

Book

Van papier, tastbaar, brandbaar, wow!

Join the fight

Kick ALS in the balls, doe mee!

Whowhatwhy

Wie ben ik en alles wat nergens anders past

Latest post

Holiday

From: Garmt

To: Menko, Paul, Martijn

Date: 2014-02-28 19:15 GMT+01:00

Subject: Holiday

 

Kies maar, MC Miker G, of Madonna, of 10cc, Franz Ferdinand hadden we al gehad. (red.: je vergeet Green Day)

 

Mannen! Een brief uit het klooster. Met duim op een telefoon geschreven, ook zennies gaan met hun tijd mee. Het is nu ook bijna de snelste vorm van communiceren voor mij, ik hoop dat die duim het nog even blijft doen. Tikken gaat traag en doet snel pijn helaas.

 

Nog even en we gaan op vakantie met zijn vijven. Een jonge vader, een perfecte reisgenoot, een Alfa-mannetje (bij gebrek aan beter automerk?), een zieke en een ziekte. Die klootzak rijdt als ongevraagde metgezel altijd met me mee en helaas dus ook met ons. Ik mail jullie andermaal om er op voorbereid te zijn, of om begrip of raad te vragen misschien. Ik weet niet meer zo heel goed hoe om te gaan met deze ongenode gast. Ik schop hem al maanden in de kloten maar hij heeft tot nu toe ballen van staal. Zijn pesterijen en tikkies terug beginnen me murw te maken.

 

Een week of twee geleden heb ik een dure cursus verhaaltjes vertellen gratis gekregen. Ik heb de hele dag kunnen oefenen op een groep medestudenten. Die waren eerlijk in hun feedback dus zo onderhand weet ik wat mensen willen horen als ik mijn verhaaltje vertel. Dit willen mensen wel horen:

 

Hey, ik ben Garmt. Niets te klagen, alles toppie, ja, klein probleempje, dodelijke ziekte, maar, dat gaan we lekker fixen. Geloof me maar, it's a million to one chance but it will work en dat kun je aan me zien dus doe mee want dan voel je je lekker. Mazzel!

 

Dit is het verhaal wat mensen niet willen horen:

Ik droomde laatst dat ik weer normaal kon praten. Voor het eerst dat ik me in mijn droom bewust was dat dat dus niet normaal was. Ik zei de namen van ons kind in mijn droom. Toen werd ik wakker en ging ik naar het ziekenhuis. Vergaderen over MinE en daarna weer het Ozanezumab infuus. Op de conference call over het fonds hoorden ze mijn auw toen de naald erin ging. Vriend S. wachtte geduldig tot de call afgelopen was en haalde toen twee zachte broodjes. Even later kwam Frank binnen. Hé Frank! Tijd niet gezien. Even wachten tot hij z'n antwoord op een iPad intikt. Joh, vorige keer liep je nog zelf en nu een karretje met een joystick. Zijn vriend vraagt: heb jij hetzelfde euvel? Ja, ik heb hetzelfde euvel. Dan weet je vast hoe het voor jou eruit gaat zien, zegt ie. Wat een behulpzame opmerking, ik had me er zelf inderdaad nog geen voorstelling bij gemaakt. Nog een vergadering met het bedrijf dat de stem maakt en nog even langslopen bij een paar helden van MinE en dan snel naar de Fysio. We maken de balans op: naweeën van de gekneusde rib, een peesontsteking aan mijn rechter achillespees, veel blauwe plekken door een val van de trap, een verrekte hamstring door een onhandige beweging bij Menko thuis, en mijn rechter biceps doet vandaag nog maar 2.5kg. Toch maar goed dat ik hier dan elke week kom trainen he? Het lukt me tot drie keer toe om van de tranen te winnen, niets aan de hand. Bij een oefening kijkt ze nog even naar mijn kuit. Ja. Duidelijk dat het daar nu ook al zit. Mijn onderbewuste herinnert me eraan dat Reneke vertelde dat de migratie naar de derde regio vrij bepalend is voor de prognose (hoewel het koffiedik kijken blijft in individuele gevallen). Wat voor conclusie de lezer er zelf uit trekt mag misschien gevoed worden door het woordje "al" anderhalve zin geleden.

 

Ik kom thuis en kan het niet eens meer opbrengen om blij te worden dat de koop van ons schitterende nieuwe appartement rond is. Iris heeft like a boss even in haar eentje binnen twee maanden iets gevonden, bezichtigd (ik mocht natuurlijk wel mee), onderhandeld en rond gebreid. Bij het hypotheek gesprek zei ik alleen "Eh" terwijl zij de adviseur fileerde. Nog zes maanden wachten op de sleutel. Zes maanden geleden was de horizon nog zestig jaar weg. Nu…

 

Dit was mijn dinsdag. Één dag. Woensdag heb ik weer zo'n verhaal met dingen die ik voor het laatst kan, donderdag valt er weer iets te verslikken, vrijdag val ik om tijdens het lopen. Dit is het verhaal dat niemand wilt lezen, ik heb de blogs van andere patiënten doorgenomen en verhalen over de ziekte en haar gevolgen boeien niet. Ik neem hier de vrijheid omdat jullie geen blog lezers zijn maar mijn vrienden (sic).

 

We gaan op vakantie, en ik hoop aan zoveel mogelijk dingen mee te kunnen doen. Ik hoop dat jullie me helpen genoeg te slapen en dicht bij me blijven als we gaan vissen want voor je het weet verlies ik daar ook mijn evenwicht en verdrink ik in een zalmfilet (autocorrect ah hah haaa). Om het nog wat echter te maken: misschien heb ik hulp nodig bij het aankleden en uitkleden. Ik stond laatst op een wc te worstelen met de knoop van mijn broek bijvoorbeeld. De ziekte negeren of vooral proberen koste wat kost vrolijk te doen zal denk ik geen werkzaam recept zijn voor een gezelschap als het onze. En dan heb ik het overigens nog niet gehad over waar ik het meest bang voor ben:

 

Sinds de diagnose ben ik veel aan het genieten en veel bij en veel verdrietig. Dat is allemaal prima. De afgelopen weken ben ik vaak droevig en somber. Dat is wel echt klote. Somberheid zorgt ervoor dat je bijna nergens meer van geniet. Daarom dat ik de productieve uren die ik heb volledig in het werk stort – bevrediging of sorts. Ik hoop dat we samen kunnen genieten van de vakantie. En van elkaar. Ik weet niet hoe dus help me ermee, alsjeblieft. En schrik niet als je me ziet lopen maandag.

 

Garmt

Accenture Colleagues join Garmt van Soest in finding and funding a cure for ALS

Time for another guest blogger. This time it's James Masters, who wrote an excellent article for Accenture's internal communications group. The article below was on the front page of our internal Accenture portal!! That means it's got more readers than the NRC Handelsblad!!

vansoeast_lglGarmt and his wife Iris are expecting a child this year.

If the world is to ever find a cure for ALS (Amyotrophic lateral sclerosis), then maybe it began the day Amsterdam’s Garmt van Soest learned he had the neurodegenerative disease.

Garmt, a senior manager in Accenture Strategy, was told in August 2013 he had ALS, also known as Lou Gehrig’s disease or Motor Neuron Disease (MND).

“It was a pretty bad diagnosis to get, but I wasn’t going to take it lying down,” Garmt said.

It wasn’t long before he made an impactful decision on how he would combat the fatal disease. As a matter of course, taking action in cooperation with his friends and colleagues in the Netherlands was a manifestation of Accenture on its best day.

Considering the reputation for scope and complexity of client engagements Accenture takes on, finding a solution to accelerate a cure for ALS seemed achievable to Garmt. He and Netherlands leadership quickly shifted into project mode. This wasn’t just Garmt’s disease to battle alone; they were all thinking big in their quest for a cure.

Garmt and his colleagues, including two other ALS patients with backgrounds in entrepreneurship and two biotechnology industry experts, targeted the global investment/venture capital community to fund drug development that can generate up to US$15 billion in returns. Working together, they drafted a strategy for an ALS investment fund, built a business case and operating model and wrote their “elevator” pitch.

Working through January nights and weekends on the plan with the core group, Garmt says it’s been almost like normal Accenture project work…“I’m so humbled by that show of support.”

There’s no money in the fund yet, but Garmt is buoyed by the sophistication and comprehensiveness of the developing effort. He notes “some pretty big names” from the investment industry are connecting with the initiative to offer coaching and connections.

vGarmt enjoys some time kitesurfing.

Fighting ALS on three fronts
As a result of his own ALS diagnosis, Garmt has added himself to the Project MinE initiative. Project MineE is studying the cause of ALS at the genetic level by mapping and analyzing the entire DNA structure of 15,000 ALS patients—the largest genetic research project in the world today. Project MinE is an initiative of two Dutch ALS patients in collaboration with the Dutch ALS center and ALS foundation.

Responding to Garmt’s call for assistance to Accenture’s Netherlands community, Michael Teichmann, security executive – Technology, is serving as the Accenture project sponsor and coordinator for Project MinE. Mobilizing Accenture’s strengths in big data, analytics and IT strategy supports Project MinE’s mission.

“At this moment we are scoping the challenge and defining how Accenture can best help Project MinE succeed in its objectives,” he said.

On another front, Accenture volunteers are working with world renowned ALS researcher Dr. Leonard van den Berg on an initiative to reduce the duration of clinical trials and thereby get ALS medicine faster to market by connecting patients, ALS centers and biotechnology and research firms.

Responding to Garmt’s call for help, Ronald Krabben, client technology executive – Technology, took on the role of leading development of a cloud-based digital platform and marketing initiative that, in essence, will connect all the dots in terms of accelerating ALS research, funding and mobilization toward finding a cure. The project launched with the help of US$106,000 in seed money from Accenture.

If successful, the implications are huge not only for ALS patients but for Accenture’s business going forward.

“This work can be used as a business model for combating other diseases,” Ronald said. “We are gaining traction with our Life Science group, but first we need to show this thing works.”

In addition to these initiatives and the impending investment fund, there’s another encouraging project getting off the ground. Ray Pijpers, client executive – Communications, Media & Technology, is working on a thought-controlled communications and home control device designed specifically for ALS patients in later stages of the disease. The resulting Project Xavier is finalizing a partnership with one of the largest electronics companies in the world to bring the device to fruition.

Correspondingly, the city of Amsterdam is backing the fight against ALS and has engaged in a number of supporting initiatives, such as a local “city swim” event that raised 1.7 million euros in 2013. The Accenture team raised 40,000 euros in donations and joined the swim with 40 people in just a few weeks.

All in a day’s work
While ALS may have slowed Garmt’s speech and motor functions, it has had the opposite effect on his mind, mission and ability to rally friends, colleagues and Accenture leadership toward a cure for ALS. In fact, his work toward a cure is now his work for Accenture. Currently, his weekdays are spent one day at home, a day at the hospital and three days in the Amsterdam office.

“My official Accenture role is now spending the rest of my life kicking ALS in the b****,” Garmt says. “Accenture is helping me any way they can. It’s really quite impressive and extraordinary.”

Garmt talks frankly that the average survival rate for ALS patients is three years, but he’s just as candid in his belief he can have a long life ahead. Thus, he made a conscious decision with his wife Iris, a neuroscientist, to have a child.

“ALS is a problem that can be solved, and we can contribute to that considerably,” he says. “With some luck we can accelerate finding a cure so that I can see my unborn child grow up."

ALS DAN TOCH

(LAATSTE BOEK)

Dit tweede – en laatste – boek schreef ik grotendeels afhankelijk van beademing en knipperend naar het toetsenbord van mijn computerscherm. Mijn lijf lam, maar mijn geest glashelder. Vol ophopende gedachten, want schrijven ging steeds moeizamer. Het gaat over uitrazen en neerstorten. Over leren genieten van het genot van anderen, naakt en weerloos betast en bepoteld worden, tot last zijn en me daar schuldig over voelen. Over de opbeurende lyrics van Nick Cave en Skunk Anansie. Over voortleven – in anderen.

Doodgaan is heel eenvoudig, een moment, iedereen kan het. Sterven is andere koek. Sterven is afronden, teruggeven voordat het uit je handen wordt gerukt, vrede bereiken. Maar het is ook een startpunt: je kunt pas echt leven als je goed kunt sterven. Dus STERF, GVD!

ALS DAN TOCH

(EERSTE BOEK)

Het eerste boek van Garmt van Soest.

ALS DAN TOCH is de herziene, gereviseerde, van taalfouten ontdane en van meer dan honderd voetnoten, een voor- en nawoord, en een extra appendix voorziene bundeling van zijn blogposts.  Garmt vloekt, tiert, vecht, wint, zucht, huilt, breekt, hoort, ziet, voelt en deelt. In krachtige taal en rake bewoordingen vliegt het boek je haarscherp en loepzuiver naar de strot.

Dus hop. Met een paar luttele drukken op de knop, een makkie voor wie geen ALS heeft, ligt dat spiksplinternieuwe boek binnen twee dagen naar je te lonken op de deurmat.

Voor wie is het boek?

Het boek is uiteraard voor wie gewoonweg geen genoeg krijgt van zijn blog, maar ook voor hen die onder een steen geleefd hebben en pas net op de hoogte zijn van het feit dat er überhaupt zoiets bestaat als de blog van Garmt. Het is ook voor een ieder die inmiddels een muisarm heeft ontwikkeld van het vele doorklikken op de website en natuurlijk voor de vrienden van de oude stempel, die het ouderwets geil vinden om een potje aan ècht papier te snuffelen tijdens het lezen.

ALS DAN TOCH is voor iedereen die Garmt en de stichting ALS een warm hart toedraagt. Want uiteraard gaat de uitgeversopbrengst van het boek naar de stichting ALS. Vooruit, en de royalties gaan naar dochter Zoë. Dus je doet met het kopen van het boek niet alleen jezelf of je moeder een groot plezier, maar maakt tegelijkertijd de wereld een klein beetje mooier.

Win-win.

Zijn beschrijvingen zijn scherp. Geestig. En eerlijk.

Volkskrant

“...wrange humor en stoere vechtlust…”

Algemeen Dagblad

"Een boek waar alles inzit."

Jeroen Pauw

dadablblblblrrrr, die!!!!!??!

Zoe L. van Soest

Join the fight

Hello, dear reader. ALS is currently incurable, but I’ll be fucked if I’m taking this lying down. I’m also trying to be realistic about this, but still, a bit of a battle does a person good every now and then. The fight I’m fighting is summed up pretty neatly here in this video (februari 2014).

There are a few ways you can help out with a small donation:

232Km in 2016

Sponsor James Faust as he participates in 4 races in 4 countries to raise money toward research.

While I swim, bike, and run, you can show your support by donating.

Project Mine

The biggest genome research project known to date. My biggest bet that we’ll find the cause. Once that is known, we at least know what we’re shooting for.

Stichting ALS

Of course, the big constant factor is the Dutch Stichting ALS; they welcome your annual donation; small or big.

Your idea here?

Are you swimming, cooking, cycling or walking against als? do you know someone who is a millionaire and wants to make money? Mail to info@qurit.org or press the button.

My friend who’s really on top of the fight is Bernardus Muller and you can find him on https://twitter.com/BernardusMuller. His twitter feed is the best place to hear what’s going on with ALS. If anything can be done or if we or someone else have managed to achieve something, you’ll hear about it from him first.

Who?

Garmt van Soest

Garmt van Soest is a versatile manager with a strong background in business strategy and technology. He has advised Fortune 500 companies in the US and Europe since 2000. Garmt joined Accenture in 2010 as a Senior Manager in Strategy where he has been leading engagements in different industries, solving complex problems, advising on strategic direction setting and leading organizational transformation programs. Since his diagnosis with ALS his full-time job is to fight this disease with everything he and Accenture can muster.


Pers

Tot slot, een hoekje met zenboeddhistische dingen.

  • Een interview met ons clubblaadje, voorjaar 2014, waarin Maurice best goed mijn toenmalige gedachtes over Zen wist te beschrijven. Interview.
  • Een stukje voor hetzelfde clubblaadje, waarin ik wat losse gedachtes geef over Het Woord: Het Woord.
  • De beschrijving van mijn motivatie om zenbuddhist te worden: Jukai.
  • Een hapsnap verzameling van tekstjes en gedichten, alhier.
  • Ik gaf ooit een megalomaan praatje aan het einde van een rohatsu, in IZC De Noorderpoort. Bekijk het hier: Filmpje
  • Een stukje over het liefhebben van je lot: Amor Fati.