Op 18 december 2014 heb ik de Jukai ceremonie gedaan/ondergaan, waarmee ik gekozen heb om mijn boeddhistische opvattingen serieus te nemen. Mijn leraar vroeg me om kort en bondig op te schrijven waarom ik dat precies deed. Het is een beetje wrang geformuleerd, maar hieronder het waarom van mijn stap. Ik heb voor de begrijpelijkheid een paar links in de tekst toegevoegd.

Waarom zen? Eenvoudig. Ik voelde dat er veel te halen viel voor mij. Stilte, kalmte, meer productiviteit, misschien wat wijsheid. Hebben hebben hebben. Wat is er mis met bompu zen?
Zen stelde niet teleur. Ik moest lang wachten voor het saai of schijnbaar nutteloos werd, en zelfs toen was het nog grotendeels fijn. Ik heb veel gekregen van zen, ik heb er veel uitgehaald. Ik. Hard voor gewerkt, sort of, zo lijkt het in ieder geval. Mijn levensgeluk heb ik tegenwoordig aan vier dingen te danken: Iris, therapie, de juiste baan, en het boeddhisme. Ik ben best gelukkig.

Waarom Jukai? Is zen alleen niet genoeg? Waarom zo nodig boeddhist worden? Wat heb ik eraan?

Ik doe Jukai omdat het moet. Het universum laat mij geen andere keuze. Ik doe het met tegenzin. Ik, ik, ik. De tekst en mijn beweegredenen zitten er tot walgens toe vol van. Ik wil helemaal geen regels, geen slab, geen stempel, tenzij het mijn ik streelt. En dus moet het. Voor mijn ik is hier niet zoveel te halen, en dat is precies waarom ik erheen moet.

Het boeddhisme kent onvoorwaardelijke liefde voor mij. Onmetelijk geduld. Geluk gaf het, en ook, niet zo zeer wijsheid als wel liefdevol inzicht in mijn domme onoplettendheid. Rust. Ze gaf me het vermogen mijn leven te accepteren, inclusief, vooral, met slecht nieuws. Ik nam, nam, nam ervan. Het wordt tijd te erkennen dat het leven meer is dan dat, de eerste bodhisattva gelofte serieuzer te nemen. Het wordt tijd me te realiseren dat de buddha in mij meer ruimte verdient, om meer te doen dan alleen voor mij te zorgen. Dat wil ik, of misschien wil ik dat niet, maar wou ik dat ik het wou.

Boeddhisme, je bent een mooie vrouw waar ik alleen maar van wilde genieten. Ik wil beter naar je luisteren en laten zien dat ik je minnaar ben. Mag ik je rakusu dragen?

Was getekend,

Garmt Onko van Soest